"Droga do ósmego kwadratu"
Jeśli umiesz dodawać i dzielić i odkryjesz sposób przechodzenia przez zamknięte drzwi, znajdziesz się w świecie, w którym czas biegnie do tyłu, a ty musisz biec tak szybko, jak tylko potrafisz, aby zostać w tym samym miejscu.
Rozgrywa się tu jakaś gra, wielka jak świat. Jeśli pozwolą ci do niej dołączyć, możesz zostać pionkiem. A jeśli będziesz stosował się do Reguł Prowadzenia Walki bardzo szybko przesuniesz się na trzecie pole – najlepiej pociągiem – trafisz na piąte (to przeważnie woda). Szóste należy do Humpty Dumpty’ego. Siódme pole jest całe porośnięte lasem, ale jeden z rycerzy wskaże ci drogę. Myślisz, że uda ci się spotkać jednego? Nie uda ci się w żadnym razie, chyba że ruszysz w przeciwnym kierunku...
Ale jak już zostaniesz hetmanem, nauczysz się dawać sobie ze wszystkim radę.
Z recenzji:
"Czy śniłeś kiedyś, że jesteś malutkim pionkiem na wielkiej szachownicy? Przed tobą niezliczone możliwości do wykorzystania, setki strategii i mnogość ruchów, które możesz wykonać, zmierzając na drugą stronę pola gry. Uważaj jednak, skutki twoich posunięć są nieodwracalne. Jeśli raz puścisz machinę w ruch - już jej nie zatrzymasz.
Wiesław Hołdys, reżyser o wyobraźni niepospolitej i fascynującej, tym razem postanowił zabrać widzów w magiczny świat snu, którego przestrzeń wyznaczają czarno-białe kwadraty. Przewodnikiem, wręcz protagonistą szachowego chóru, a zarazem intruzem w uporządkowanym świecie pionków jest Alicja. Jan. Alicja. Tak, ta (ten) z Krainy Czarów. Tu: pod postacią eleganckiego czterdziestolatka z parasolką w ręku oraz czerwoną chusteczką w butonierce. Chciałoby się powiedzieć: "Good Morning, sir John"."
Katarzyna Borys
Internetowy Magazyn Teatralny Teatralia
Scenariusz, produkcja i reżyseria:
Wiesław Hołdys
Współpraca: Glen Cullen
Aktorzy: Anna Lenczewska, Jan Mancewicz, Karol Piotr Zapała , Robert Żurek
Muzycy: Gertruda Szymańska i Michał Braszak (kompozycje)
Kostiumy: Elżbieta Rokita
Przedmioty: Magdalena Siejko
Technika: Tadeusz Przybylski
Współpraca organizacyjna: Maria Śmiłek
W spektaklu wykorzystano motywy "Through the Looking-Glass" Lewisa Carrolla oraz fragment "Modest Proposal" Jonathana Swifta
więcej informacji i recenzje: www.mumerus.net
|