HAYDN

Symfonia nr 52 c-moll
Allegro assai con brio
Andante
Menuetto e trio. Allegretto
Finale. Presto

Symfonia nr 84 Es-dur
Largo - Allegro
Andante
Menuet e Trio
Finale. Vivace

CAPELLA CRACOVIENSIS na historycznych instrumentach
Alessandro Moccia koncertmistrz/dyrygent

Symfonie na drodze do własnej tożsamości. Pierwsza - należąc do okresu "burzy i naporu" - była być może wykorzystywana w liturgii (w kaplicy cesarskiej w Eisenstadt, a za nią i w innych miejscach; kompozycja powstała w 1771 lub 1772 r.). Druga bywa z kolei obdarzana podtytułem "In nomine Domini", choć przeznaczona już była do wykonania koncertowego, będąc jedną z ostatnich "Symfonii Paryskich" (ukończona w 1786 r.), pisanych dla orkiestry Concert de la Loge Olympique. Razem - połączone paralelnymi tonacjami - prezentują część drogi, jaką przeszedł gatunek symfonii: od muzyki towarzyszącej, do głównego dania koncertowego wieczoru. Drogi, na którą wprowadził symfonię Józef Haydn - jeden z największych reformatorów w dziejach muzyki. Obok niego późno podejmie ją Mozart, a dokończy dzieła Beethoven. Rozpocząwszy żywot jako rodzaj uwertury, w XIX wieku symfonia będzie już monumentalną królową muzyki

Alessandro Moccia - urodzony na Sardynii. Po uzyskaniu dyplomu w Konserwatorium im. G. Verdiego w Mediolanie w klasie Felice Cusano, kontynuował naukę u Salvatore Accardo i Pavla Vernikova.
Od 1992 roku pełni funkcję solisty w Orchestre des Champs-Elysées, zespołu kierowanego przez Phillippe'a Herreweghe. Z tą orkiestrą wykonywał repertuar obejmujący utwory od Mozarta do Mahlera, w najważniejszych salach koncertowych w Europie i na świecie oraz nagrał dziesiątki płyt dla wydawnictwa Harmonia Mundi. Regularnie bywa zapraszany do współpracy przez Semyona Bychkova jako solista w Orkiestrze WDR w Kolonii oraz przez Daniela Hardinga do zespołu Mahler Chamber Orchestra. Poza działalnością jako solista w zespołach, w jego kręgu zainteresowań jest również muzyka kameralna oraz solowa. Jako solista koncertował w renomowanych salach koncertowych, takich jak: le Théêtre des Champs-Elysées w Paryżu, le Palais de Beaux Arts w Brukseli, Coliseu w Porto, Concertgebouw w Amsterdamie oraz Vredenburg Muziekcenter w Utrechcie.
Jego pasją jest również działalność pedagogiczna. W 1996 roku współzałożył Jeune Orchestre Atlantique (JOA). Dodatkowo od 2004 roku prowadzi kursy mistrzowskie w Japonii w Kyoto Academy of Music