Kurator: Marta Tarabuła

Galeria Zderzak wraz z Muzeum Narodowym w Krakowie szykuje wielki come back malarstwa Jerzego „Jurry” Zielińskiego, legendy warszawskiej sceny artystycznej lat 70., politycznego nonkonformisty i prowokatora, którego obrazy nazwano „znakami drogowymi politycznej egzystencji w PRL”.

W tym roku mija 30 rocznica śmierci Jurry'ego – 5 marca 1980 ciało artysty znaleziono na bruku pod oknem jego pracowni na warszawskiej Pradze. Zderzak chce rzucić nowe światło na twórczość tego znakomitego malarza – dziś nieco zapomnianą – a ważną dla kultury późnego PRL, dla sztuki niezależnej lat 80., dla pejzażu intelektualnego Warszawy. Sztuka Jurry'ego – inspirowane pop-artem połączenie malarstwa i poezji w pełnej wyrazu emblematycznej formie – może stać się odkryciem dla młodego pokolenia artystów, tak jak stała się inspiracją dla Gruppy w latach 80. i Twożywa w latach 2000.

Otwarcie wystawy, której kuratorką jest Marta Tarabuła, nastąpi równolegle w Zderzaku i w Muzeum Narodowym. Znajdzie się na niej około 80 obrazów wypożyczonych ze zbiorów muzealnych i prywatnych. Będzie można obejrzeć najsławniejsze dzieła Jurry'ego, takie jak „Bez buntu”, „Ironia”, „Gorący”, „Albo- albo”, „Ostatni romantyk”, „Z honorem”, „Nie wypada”, przywołujące kontekst polityczny tamtych lat: rok 1968, interwencję w Czechosłowacji, lata małej stabilizacji za Gierka, obchody 30-lecia PRL, działalność cenzury, ograniczoną suwerenność państwa. Wydarzeniem będzie pokazywany po raz pierwszy cykl tzw. „portretów helsińskich” – portretów polityków biorących udział w KBWE w Helsinkach w 1975 roku.

Wystawie towarzyszy 300 stronicowy katalog – pierwsza monografia twórczości artysty, zawierająca bogaty materiał dokumentacyjny. Będzie to również pierwsza monograficzna wystawa „Jurry'ego” Zielińskiego. Jej celem jest przypomnienie dorobku artysty i postawienie kilku pytań: o cenę wolności słowa w życiu artystycznym PRL, o historyczne znaczenie sztuki Jurry'ego, o aktualność jej przesłania w obecnej sytuacji geopolitycznej. Pytania, które Zderzak postawił sztuce Wróblewskiego, przygotowując jej głośny powrót w 1994 („Andrzej Wróblewski nieznany”), kierują się dziś w stronę Jurry'ego.