Andrzej Szewczyk był artystą wybitnym (otwartym w każdej chwili na nowe*), erudytą wrażliwości
i żywym (ba, rano inaczej i wieczorem inaczej, nocą inaczej), pulsującym worem flotacyjnym
poruszającym się płynnie między najniższymi rangą i najbardziej wysublimowanymi rejestrami życia
i jego śladami pozostawianymi w sztuce. Puls, organiczny rytm i ślad to najważniejsze dla nas
kategorie opisujące jego twórczość. Dziadkiewicz jak pies podąża tymi śladami. Niucha, obwąchuje,
wgapia się, próbkuje i bada detale. Nie rozumie i nie wie wszystkiego. Ale dużo widzi... Nie znał
Szewczyka osobiście. Daje mu to przywilej dystansu, możliwość konfabulacji, wolność wyboru,
przemiany, przepostaciowania, dokonywania rękoczynów, remiksowania i samplowania obrazów,
form i treści archiwalnych w celu ich aktualizacji i nadpisywania nowych narracji. Gdy raz podjął
decyzję... nóż otworzył. Dla przyjemności własnej i Państwa... A na marginesach tychże woluminów
i operacji na nich zadajemy pytania o kolekcjonowanie trwające w czasie, o przenoszenie
i aktualizacje wartości, sentymenty i resentymenty, uwikłania i spekulacje – osobiste, emocjonalne,
polityczne, ekonomiczne, symboliczne, prawne – pokoleniowe
i międzypokoleniowe...
Ożywianie, rozpakowywania, uwznioślenie tego co podłe i plugawe, czy nawet pewnego rodzaju
wystawiennicze przegięcia w wielowymiarowej strukturze wystawy to istota tego projektu. Artysta
dał nam nowy alfabet – plam, śladów i skrawków. My tworzymy z tego nowy język rzeczy i legendę
o Szewczyku, smaku boomerstwa i mrokach końca ubiegłego wieku. Tkamy ją subtelnie
z wydestylowanych abstraktów wciąż ciepłej mieszanki śliny, krwi menstruacyjnej, spermy, alkoholu
i farb koloidowych w kolorach pastelowych... A w tle, w playliście lecą między innymi: Glen Gould,
Iggy Pop, zespół Daddy Cool, PSY, Apex Twin, Die Antwoord, Dorian Electra, Melanie Martinez
i Ariel Pink (i to wszystko się dzieje jak kawalkada czasowa)...
* * *
Mówiąc w skrócie - wystawa Cudowność powtórzenia czegokolwiek oraz seria działań wokół niej to
studium zmiennych stanów obcowania (piękne słowo) oraz gestów udostępniania i przekazywania
(w sensie medioznawczym) – podmiotów, przedmiotów i znaczeń cyrkulujących w czasie
i w przestrzeni – otwieranie wrót percepcji ujawniające nieskończoność rzeczy zwykłych (...)

Znaleźliśmy odpowiednie warunki energetyczne (...)

* fragmenty pisane kursywą pochodzą z wypowiedzi Andrzeja Szewczyka

Projekt jest współfinansowany ze środków Gminy Miejskiej Kraków.
www.krakow.pl