Ciemność. Cisza. Spokój.
Nieme szepty wymieniane z wymyślonym przyjacielem. Zgrzyt długopisu porwanego ambicją chorego umysłu. Strzykawki jarzące się błękitem niezidentyfikowanych cieczy. Tak właśnie wygląda codzienność w pewnym niecodziennym domu. Dokładnie w podziemiach domu. W piwnicy.
Nauka nie ma granic – przynajmniej tak sądzi Ojciec. Jakie znaczenie mają tu względy etyczne, moralność czy sumienie. Liczy się efekt i nieśmiertelność w umysłach potomnych. A jeśli drogą
do tejże nieśmiertelności jest eksperyment na własnym dziecku, czyż nie jest to cena, którą warto zapłacić?
Chociaż nie o tym mówi historia Elizy – tytułowego „dziecka nauki”. Jest to opowieść
o uzależnieniu od siebie dwóch osób, o relacji absurdalnie chorej, będącej równocześnie realizacją pragnień zarówno jednej jak i drugiej strony. Opowieść o niemożności zerwania z pewnymi normami
i o nieświadomości ich istnienia.

obsada: Wiktoria Kowalska, Tomasz Okarmus

scenariusz i reżyseria: Natalia Mazurkiewicz
scenografia: Paweł Bitka
muzyka: Roman Hyla
opracowanie muzyczne: Natalia Mazurkiewicz

czas trwania: około 1 godzina