Klub Migawka, Teatr KraKoTeka Scena 21
ZAPRASZAJ:
GOCINNY CYCOR - CYKLICZNE CZYTANIA REYSEROWANE, Samuel Beckett "OSTATNIA TAMA KRAPPA"
Tumaczenie: Antoni Libera,
Czyta: Dudek Bodziony,
Inscenizacja: Matt Zaraziski,
Muzyka: Edward Pasewicz,
Produkcja: Darek Moso, Teatr Krakoteka, Scena21,
09 sierpnia 2012 Godz. 20:00 KRAKOWSKI KLUB MIGAWKA
ul. KRAKOWSKA 27,
Wstp Wolny.
Ostatnia tama Krappa to monolog szczeglnyBeckett kaza tu swojemu bohaterowi Krappowi dialogowa z samym sob, z gosem sprzed lat, istniejcym ju tylko na archiwalnych szpulach tamy magnetofonowej. Kolejne urodziny Krappa to kolejne nagrania. Pamitnik zapisuje chwile wzniose i ulotne przemylenia, rejestruje naiwno modzieca i gorycz starca. Tu aden dwik, una wiata czy ruch nie jest przypadkowy.
Becketta trudno wpisa w jaki prd literacki, by "osobistoci odrbn"; to typ myliciela poety oddanego zagadce i antynomiom bytu oraz prbom ich artykulacji. Zajmoway go gwnie kwestie egzystencjalne, problemy etyczne i poznawcze. W swej istocie dzieo Becketta to imitacja wiata stworzona w materii prostego jzyka dla Becketta waniejsza bya tre. Takie podejcie wyrasta z duchowoci Becketta, ktry rzeczywicie przeywa bl egzystencji, niepokj metafizyczny, ponadto by bardzo wraliwy na cierpienie, z drugiej strony peen by pasji poznawczej, mia analityczny umys i wol dojcia do istoty rzeczy. Nie mg si pogodzi ze swoim istnieniem, brakowao mu fundamentalnej zgody na ycie. Buntowa si przeciwko byciu.
Samuel Beckett by bardzo aktywny spoecznie oraz politycznie wystpowa przeciwko totalitaryzmowi; ostro przeciwstawia si przeladowaniom politycznym na wiecie; wspiera take winiw politycznych. Duchowa czno pisarza z ludmi odrzuconymi znajduje swj wyraz w fakcie, i mia on w zwyczaju komunikowa si przy pomocy lusterka z winiami z ssiadujcego z jego mieszkaniem wizienia. Nie wyraa zgody na wystawienie swoich sztuk w Republice Poudniowej Afryki w czasach apartheidu; protestowa take przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce.
Bohaterowie jego dzie zadaj sobie pytania zasadnicze o sens ycia oraz o miejsce czowieka na ziemi (podobnie jak u Alberta Camusa, czy Antona Czechowa). Tymczasem wiat przedstawiany przez Becketta, zdaje si by niedookrelony, gdzie czas i miejsce w zasadzie nie odgrywaj roli; dramaturg pokazuje w ten sposb, e wiat i natura interesuj go jako oglny kontekst, w ktrym rozgrywa si dramat jednostki samotnego, wyobcowanego czowieka. Nawet wwczas, gdy ten wiat przedstawiony moe za chwil ulec zagadzie i zosta pogrzebany pod stert odpadkw cywilizacji
(Beckett mia ze dowiadczenia z cywilizacj amerykask dziaaa na niego przytaczajco), jego bohaterom nadal towarzyszy jaka absurdalna i niepojta, bo nieuzasadniona racjonalnie wiara oraz nadzieja i to wanie, jak twierdzi artysta, odrnia ich od zwierzt.
|